Yunus Emre Sözleri

Yunus Emre Sözleri 2025

Yunus Emre Sözleri başlığı altında, hislerinize tercüman olacak en güzel sözleri bir araya getirdik. İçten, anlamlı ve dokunaklı cümlelerle dolu bu içerikte; ister kısa ister uzun, duygularınızı en güzel şekilde anlatacak ifadeler sizi bekliyor. Aşağıda sizin için özenle seçilmiş Yunus Emre Sözleri sözlerini bulabilirsiniz.

Yunus Emre Sözleri Aşk, Yunus Emre’nin Sözleri Ve Anlamları, Yunus Emre Sözleri Resimli, Yunus Emre Sözleri Kapak Fotoğrafları, Yunus Emre Aşk Şiiri

Aldanma dünya malına zehir sunma balına düşüp dünya hayaline dalma gözüm bundan sonra.

Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

Aşk ile yola çıkmaksa niyetin bela ile imtihan edilirsin. Zü’l Celali vel İkram. Önce kahır sonra ikram… Taptuk Emre

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.

Benlik davasını bırak, muhabbetten olma ırak, sevgi ile dolsun yürek, hoşgörülü olmaya bak…

Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

Bir avuç toprak biraz da suyum ben. Neyimle övüneyim işte buyum ben.

Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, yıkıp viran eyleme.

Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil, yetmiş iki millet dahi elin, yüzün, yumaz değil.

Biz gelmedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldik.

Bu dünyaya gelen gider. Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?

Cennet cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri. İsteyene ver onları, bana seni gerek seni.

Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Davet söz ile değil hal iledir. O hal ki kulağı sağıra da görünür, gözü köre de.

Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.

Dil söyler kulak dinler, kalp söyler kâinat dinler.

Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada bakî kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.

Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı yemeğe kim gelir.

Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü, Yaratılmışı hoş gördük, Yaratandan ötürü.

Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?

Ey Yunus Hakk’ı bilen söylemez hergiz yalan, ikilik ile gelen doğru yol bulmuş değil.

Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.

Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş… Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.

Kalem eğri dilli mürekkep siyah yüzlü, kâğıt ikiyüzlü. Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım.

Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.

Maharet güzeli görebilmektir. Sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan alem herkes bilsin ki en büyük ibadet sevebilmektir.

Mansur’um, uş dâra geldim, Yusuf’um, pazara geldim Aslanım, şikâra geldim, velâkin yatağım orda.

Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa erinirim, aşkın ile avunurum, bana seni gerek seni.

Olsun be aldırma Yaradan yardır. Sanma ki zalimin ettiği kârdır. Mazlumun ahı indirir şâhı. Her şeyin bir vakti vardır.

Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

Söze tarih yedi yüz yediydi, Yunus canı bu yolda fidîyidi.

Tehî görmen kimseyi hiç kimsene boş değil, eksiklik ile nazar erenlere hoş değil.

Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

Üzenlerin üzüldüğü vakit da gelir.

Ya elim al kaldır beni. Ya vaslına erdir beni. Çok ağlattın güldür beni. Gel gör beni aşk neyledi.

Ya Rabbena hayreyle, Muhammed’e yâr eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece.

Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.

Zulüm ile abad olanın akıbeti berbad olur.